Θραύσμα πώματος αγγείου, ίσως λεκανίδας, διακοσμημένο με τη μελανόμορφη τεχνική και χρήση επίθετου λευκού χρώματος. Βρέθηκε το 1994 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στα δυτικά της οδού ΜΕΤΡΟ I, στην περιοχή της κατοπινής οικίας Ω.

Στην πάνω επιφάνεια του πώματος εικονίζεται σκηνή συμποσίου, από την οποία διατηρείται μικρό τμήμα. Κάτω από μία πολυτελή κλίνη (κρεβάτι), με πόδι διακοσμημένο με διπλά ανθέμια, στέκει ένας λευκός σκύλος που φορά περιλαίμιο, αποδοσμένο με καστανέρυθρη βαφή. Έχει τα πίσω πόδια λυγισμένα, την ουρά ορθωμένη και το κεφάλι στραμμένο προς τα πίσω. Πάνω στην κλίνη θα ήταν μισοξαπλωμένος ένας ή περισσότεροι συμποσιαστές.

Τα σκυλιά αποτελούσαν μέρος της καθημερινότητας των αρχαίων Αθηναίων, οι οποίοι τα έφερναν μαζί τους και στα συμπόσια. Η παρουσία τους στους ανδρώνες, τα ειδικά δωμάτια όπου διεξάγονταν τα συμπόσια, εξυπηρετούσε και πρακτικούς σκοπούς, αφού τα σκυλιά έκαναν έναν πρώτο καθαρισμό του χώρου: ροκάνιζαν τα κόκκαλα που είχαν πέσει στο πάτωμα από τους συμποσιαστές και έτρωγαν τα αποφάγια και τις ψίχες ψωμιού με τις οποίες οι συνδαιτυμόνες είχαν σκουπίσει τα χέρια τους.